Τα παιδιά του Μονλεόν
νύχτα σπείραν τα χωράφια
αϊ αϊ
νύχτα σπείραν τα χωράφια.
Το πρωί καλοντυμένα
ξεκινάν για την αρένα
αϊ αϊ
ξεκινάν για την αρένα.
Μόνο το παιδί της χήρας
ήταν γιος μιας άλλης μοίρας
αϊ αϊ
ήταν γιος μιας άλλης μοίρας.
Κι έψαχνε προτού χαράξει
ρούχα για να βρει ν’ αλλάξει
αϊ αϊ
ρούχα για να βρει ν’ αλλάξει.
Όταν θα σμίξεις με το χάρο
πες να σε φέρουν σ’ ένα κάρο
με κρεμασμένο το σομπρέρο
στης άδειας σου καρδιάς το μέρος.
Έτσι είπε η χήρα και τ’ αγόρια
μαζί τραβούνε και όχι χώρια
για να ανταμώσουνε τον ταύρο
τον κολασμένο και τον μαύρο.
Μεσοδρομίς σ’ ένα λιθάρι
βλέπουν ορθό τον γελαδάρη.
Παιδιά τους λέει φυλαχτείτε
με τέτοιον ταύρο μη μπλεχτείτε
εγώ τον έχω μεγαλώσει
είναι κακός, θα σας σκοτώσει.
