Μόνο ένα ρόλο ξέρεις
και τον παίζεις διαρκώς
και ταιριάζεις περιστάσεις
και αγάπες γενικώς
Κρίμα που ήσουν σκηνοθέτης
μιας αγάπης, μιας γιορτής
κι έμεινες σ’ αυτό το έργο
να κοιτάς σαν θεατής
Τα παραμύθια μια φορά
που δίνανε φτερά
τις νύχτες καταργούσαν
κι εσύ δεν ξέρεις τι να πεις
γι’ αυτό και καταργείς
αυτούς που σ’ αγαπούσαν
Σου ‘χα δείξει την πληγή μου
και στην είχα εμπιστευτεί
μα οι πληγές δεν έχουν λόγια
ο καθένας να πιαστεί
Νόμιζες πως είχες ρόλο
από τους ιδανικούς
ήξερες τους μονολόγους
μα δεν ήξερες ν’ ακούς
