Μέρα τη μέρα πείσματα χειρότερα μου κάνεις,
πες μου τι θες και τι ζητάς και σε μπελά με βάνεις,
πες μου τι θες και τι ζητάς και σε μπελά με βάνεις.
Τα πείσματα σου τα κουτά, κακιά και πεισματάρα,
με κάναν και συνήθισα και μήτε δίνω δυάρα,
με κάναν και συνήθισα και μήτε δίνω δυάρα.
Βαρέθηκα να σ’ αρωτώ και πάλι να υποφέρω,
κι άμα χρωστάς της Μιχαλούς, πες μου το να το ξέρω,
κι άμα χρωστάς της Μιχαλούς, πες μου το να το ξέρω.
Άσε το πείσμα το πολύ και δε σου πάει στο λέω,
μη θες όταν εσύ γελάς, για χάρη σου να κλαίω,
μη θες όταν εσύ γελάς, για χάρη σου να κλαίω.
