Μια φορά, θυμάμαι μου γελούσες
Κι έβαζες χρώματα στα πιο όμορφά μας πράγματα
Κοίτα με συνέχεια μου ζητούσες
Πάρε τα χέρια μου στα χέρια σου και κράτα τα
Που είναι τα χρόνια
Που είναι ο έρωτας και τα δικά μας πράγματα
Κράτα με αιώνια
Σ’ αυτό το κόσμο δεν χωράνε άλλα θαύματα
Μια φορά, θυμάμαι με ρωτούσες
Αν στην ζωή μας πια χωράνε άλλα θαύματα
Άκου με συχνά μονολογούσες
Σ’ αυτό το κόσμο δεν χωράνε άλλα θαύματα
Που είναι τα χρόνια
Που είναι ο έρωτας και τα δικά μας πράγματα
Κράτα με αιώνια
Σ’ αυτό το κόσμο δεν χωράνε άλλα θαύματα
Φίλα με ακόμα
Βάλε τα χείλη σου στα χείλη μου και κράτατα
Κι αν έρθει η ώρα
Τίποτα δεν θα σβήσει τα πιο όμορφα μας πράγματα.
