Εγώ βαδίζω πια για την καταστροφή,
αφού προδόθηκα απ’την άπιστη καρδιά σου,
μα έχει γυρίσματα η άστατη ζωή
και θα τα δω και τα χαΐρια τα δικά σου,
μα έχει γυρίσματα η άστατη ζωή
και θα τα δω και τα χαίρια τα δικά σου.
Του χωρισμού την αλυσίδα τη βαριά,
με καταδίκασες να σέρνω μακριά σου,
μα ‘γώ θα σφίξω τη φτωχή μου την καρδιά
και θα τα δω και τα χαΐρια τα δικά σου,
μα ‘γώ θα σφίξω τη φτωχή μου την καρδιά
και θα τα δω και τα χαΐρια τα δικά σου.
Κάθε τον πόνο το μεγάλο μου γλεντάς
και με πληγώνει η φρικτή η απονιά σου,
θα τα πληρώσεις κάποια μέρα που θα πας
και θα τα δω και τα χαΐρια τα δικά σου,
θα τα πληρώσεις κάποια μέρα που θα πας
και θα τα δω και τα ω τα δικά σου.
