Πληγωμένο περιστέρι
πίσω σ’ έφερε τ’ αγέρι
ματωμένο έπεσες στη γη
Σε φιλώ και σε χαϊδεύω
μα θα φύγεις, το πιστεύω
όπως ήρθες, πάλι την αυγή
Δώσ’ μου ό,τι έχεις, δώσ’ μου
την ελπίδα και το φως μου
είναι η μοίρα θάλασσα πικρή
Τώρα χάθηκαν τ’ αστέρια
κι έχω μείνει μ’ άδεια χέρια
μες στη νύχτα μόνη κι ορφανή
Τα χέρια, τα χέρια
χιλιάδες πουλιά
στ’ αστέρια, στ’ αστέρια
πεθαίνει η νυχτιά
