Πού ‘ναι τα χρόνια τα παλιά
που γλένταγα με λαϊκά
τους φίλους μου τα βράδια
διπλοπενιές με μπαγλαμά
ζεϊμπέκικο καρσιλαμά
ζούλα φιλιά και χάδια
Ωραία που ήταν η ζωή
είχε και γλύκα το φιλί
κι ο έρωτας ακόμα
ήτανε σβέλτος και σκαστός
για να μη γίνεις τσακωτός
με την ψυχή στο στόμα
Όμορφα και ρομαντικά
γκόμενος κι αγαπητικιά
τη `βρίσκαν με το μάτι
και από μέσα απ’ την καρδιά
υπήρχε μια ζωγραφιά
τη λέγανε αγάπη
