Ταξιδεύω μερόνυχτα
στις ακύμαντες θάλασσες
στις ακτές της μορφίνης.
Το καράβι ναρκώθηκε
η πυξίδα τραυλίζει.
Το κορμί μου ναρκώθηκε
η ψυχή μου τραυλίζει.
Οι πολιτείες πλέουν στην φορμόλη
τα λιμάνια στο χλωροφόρμιο,
τα τρένα σφυρίζουν ακίνητα
στις μεθυσμένες μοτοσικλέτες.
Υπνοφόρα φυτά παραμονεύουν
γυμνά παιδιά στις αγορές των ονείρων.
Αόμματοι, κωφάλαλοι χειρονομούν
στις προκυμαίες, πετροβολούν το πέλαγο
με πεθαμένες λέξεις, μοναξιά.
Βοήθα με φίλε μου να μη νυστάξω,
βοήθα με φίλε μου να μη βουλιάξω.
Ήταν γραμμένο τέτοιο ταξίδι,
ήταν γραμμένος ο γυρισμός.
