Πάλι τα ίδια επανάληψη
Δεν ξέρω ποια θα είναι η κατάληξη
Πάλι μοναχός δεν ξέρω τι να πω
Πώς να γεμίσω αυτό το ακαθόριστο κενό
Μες στο χρόνο ταξιδεύω μα όλα στάσιμα
Η ζωή μας προσπερνάει πίσω δε γυρνά
Σπάνιο φαινόμενο κάποια καλή στιγμή
Μη ρωτάς να σ’ απαντήσω, δεν ξέρω το γιατί
Εσύ μακριά και όλοι οι φίλοι μου χαμένοι
Σύντροφος μου η μοναξιά, τίποτα δε μένει
Είναι ώρες που με πιάνω να παραμιλώ
Περίεργα παιχνίδια μου παίζει το μυαλό
