Άνοιξαν διάπλατα μαύροι ουρανοί,
άσχημα νέα για τον ποιητή.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ’ αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Τέρμα τα όνειρα που ‘χαν ζωή,
νέκρωσε η άφθαρτη γόνιμη γη.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Άμα περνιόμαστε για ζωντανοί,
είμαστε από καιρό τώρα νεκροί.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ ‘αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Σβήσαν τα οράματα γίναν καπνός,
χθες αυτοκτόνησε και ο θεός.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ’ αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Σκάψτε την τρύπα μου για να χωθώ,
από του ήλιου το φως να κρυφτώ.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ’ αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
Τέρμα τα όνειρα που ‘χαν ζωή
νέκρωσε η άφθαρτη γόνιμη γη.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη,
σ’ αυτήν την πόλη που δεν νυχτώνει.
Μείναμε μόνοι σ’ αυτήν την πόλη.
