Τη πόρτα μη μου κλείνεις
άνοιξε μέσα για να μπω
κι απ’ έξω μη μ’ αφήνεις.
Όπως οι στάλες της βροχής
βρέχουνε το κορμί μου
και το πικρό το δάκρυ μου
ποτίζει την ψυχή μου.
Την πόρτα μη μου κλείνεις
το σφάλμα μου συγχώρεσε
και μη με κατακρίνεις.
Την πόρτα μη μου κλείνεις
τον πόνο που σου έδωσα
εσύ μη μου τον δίνεις.
Όσο κι αν παραστράτησα
σε σέναν ήρθα πάλι
γιατί είσαι η αγάπη μου
εσύ η πιο μεγάλη.
Την πόρτα μη μου κλείνεις
το σφάλμα μου συγχώρεσε
και μη με κατακρίνεις.
