Βλέπω αυτές τις μόνιμες
γυναίκες στα μπαλκόνια
τινάζουν βασανίζουνε
της νύχτας τα σεντόνια.
Δέρνουν χτυπούν στο σίδερο
τα άγρια σκοτάδια
τους κόμπους τ’ αναφιλητά
τ’ αμαρτωλά σημάδια.
Βλέπω αυτές τις μόνιμες
γυναίκες στα μπαλκόνια
μες στο κατακαλόκαιρο
να `χουν στις πλάτες χιόνια.
Βλέπω αυτές τις μόνιμες
γυναίκες στα μπαλκόνια
να στάζουν ήλιο το πρωί
ν’ αγιάζουν με τα χρόνια.
