Νιώθεις ποτέ της νύχτας το δοξάρι
Όταν στις καρδιές καλοκαιριάζει
τι λέει το φεγγάρι που χαϊδεύει τη πέτρα
ο αέρας που θροΐζει τα δέντρα
Νιώθεις ποτέ τι παίζει το δοξάρι
στις βουρκωμένες χώρες σκοτεινιάζει
την επαφή του φόβου στο δέρμα
όταν ο ιδρώτας γλιστράει στο κορμί σου
Νιώθεις ποτέ τι βλέπει αυτός
που βουλιάζει στης ψυχής του το τέλμα
Τι βλέπει ο τυφλός τι είναι εκείνο
που κοιτάζει το φως όταν φτάνει στης μέρας το τέρμα
Βλέπεις ποτέ της νύχτας το δοξάρι
όταν στις καρδιές καλοκαιριάζει
Βλέπεις μωρέ ψηλώνει το χορτάρι
αδέσποτη η λύρα τ’ αγκαλιάζει
