Η ώρα έχει τα λεπτά
Κι η νύχτα την ημέρα
Κι εμείς που τα ‘παμε όλα αυτά
Στα πρόχειρα και στα γραφτά
Δε βρήκαμ’ άκρη στη ζωή
Κι ούτε μεγάλη αναπνοή
Να πάμε πάρα πέρα.
Τι κι αν στα πω
Τι κι αν στα γράψω
Αφού κι αυτό το “σ’ αγαπώ”
Απ’ το να σ’ έχω θα ‘ναι υπό
Για σκέψου και να κλάψω.
Ο πόνος έχει το κορμί
Κι ο θάνατος το σώμα
Κι αυτό που μοιάζει μ’ αφορμή
Δε γράφει πάνω διαδρομή
Κι αντί να πας εκεί που θες
Στο πλάι μου είσ’ ακόμα.
