Ήταν ο ήλιος στην κορφή
μα ο ουρανός στην δύση
γλάροι τους παίρναν την ψυχή
απ’ το κορμί πριν σβήσει
Εμάς τι μας μέλλει;
ας είχανε μυαλό
για πλήξη και για πόνο
δεν έχουμε καιρό
Θαρρείς πνίγεται η γη
και πια δεν ανασαίνει
γι’ αυτούς που ζουν απ’ τη μεριά
που ο ήλιος δεν ζεσταίνει
Εμάς τι μας μέλλει;
ας είχανε μυαλό
για πλήξη και για πόνο
δεν έχουμε καιρό
Εμάς θα σταυρώσουν;
ή μήπως τον Χριστό
για πλήξη και για πόνο
δεν έχουμε καιρό
