Πάνε δυο χρόνια που σε λατρεύω,
μα συ μου φέρνεσαι σαν τον εχθρό,
δεν είν’ ζωή αυτή με σε που κάνω,
μα τι να κάνω που σ’ αγαπώ.
Κι αν σ’ εμπιστεύθηκα κάθε δικό μου,
δεν πάω με πλάνο ποτέ σκοπό,
δεν περιμένω εγώ καλό από σένα,
μα τι να κάνω που σ’ αγαπώ.
Αν δε σ’ αγάπαγα, δε σε πονούσα,
αν δε σου χάριζα ότι πιο αγνό,
θα σε κανόνιζα εγώ όπως ξέρω,
μα τι να κάνω που σ’ αγαπώ.
