Γιατί μιλάς για ώρες
που ‘ναι πια χαμένες
γιατί ζητάς τραγούδια
που ‘χουν ξεχαστεί.
Χάθηκε η μορφή μας,
άκου ράγισε η φωνή μας
μες στον άγριο χειμώνα της ζωής.
Χάθηκε η χαρά μας,
γκρεμιστήκαν τα όνειρα μας
μες στο ψέμα αυτού του κόσμου,
τι να πεις.
Τώρα τι μας περιμένει
στη ζωή που απομένει
τέλειωσε η ζωή μας
στο στερνό αυτό φιλί μας,
τι να πεις.
