Έχω ένα κομπολόι
και πολύ το αγαπώ
κι όταν ο καημός με τρώει,
τις χαντρούλες του χτυπώ.
Τίκι – τάκα, τίκι – τάκα,
οι χαντρούλες μία – μία,
σπάω κέφι, σπάω πλάκα
με την τρελοκοινωνία.
Δεν το δίνω σε κανέναν
και ποτέ δεν το πουλώ,
και τις πίκρες από σένα,
στο μπεγλέρι μου ξεχνώ.
Τίκι – τάκα, τίκι – τάκα,
οι χαντρούλες μία – μία,
σπάω κέφι, σπάω πλάκα
με την τρελοκοινωνία.
