Σε είδα ξαφνικά που τον φιλούσες,
στην αγκαλιά του φώλιαζες,
τον χάιδευες, τον κοίταζες στα μάτια,
τα όνειρά μου σκότωσες
κι έμεινα άγαλμα, σαν άγαλμα εγώ.
Το άγαλμα, το άγαλμα εγώ,
το άγαλμα, το άγαλμα εγώ.
Ψεύτικα φιλούσες, ψεύτικα μιλούσες,
ψεύτικα ήταν και τα “σ’ αγαπώ”,
ψεύτρα η καρδιά σου και η αγκαλιά σου
κι έμεινα σαν άγαλμα εγώ.
Το άγαλμα, το άγαλμα εγώ,
το άγαλμα, το άγαλμα εγώ.
Του `λεγες πως θες να με ξεχάσεις,
σ’ άκουσα, δεν το ΄θελα,
δάκρυα κυλίσανε στα μάτια
έκλαψα, δεν το ΄θελα
κι έμεινα άγαλμα, σαν άγαλμα εγώ.
Το άγαλμα, το άγαλμα εγώ,
το άγαλμα, το άγαλμα εγώ.
Ψεύτικα φιλούσες, ψεύτικα μιλούσες,
ψεύτικα ήταν και τα “σ’ αγαπώ”,
ψεύτρα η καρδιά σου και η αγκαλιά σου
κι έμεινα σαν άγαλμα εγώ.
Το άγαλμα, το άγαλμα εγώ,
το άγαλμα, το άγαλμα εγώ.
