Αγκαλιές ήρθαν σαν μήνες,
άλλες για να με ζεστάνουν
κι άλλες ήρθαν σαν τον Μάρτη,
άνω – κάτω να με κάνουν.
Άνθρωποι, κορμιά σαν δέντρα,
είχαν μέσα μου ριζώσει,
άλλοι είχανε ανθίσει,
άλλοι είχαν μαραζώσει.
Μα εγώ ζητούσα έναν,
το Απρίλη μου τον ψεύτη
και τα λόγια που με δέναν,
της καρδούλας μου τον κλέφτη.
Άλλοι μέσα στο Δεκέμβρη
μου ζητούσανε να γιάνω,
τις ψυχές τις παγωμένες
κι έτσι μόνιμα να χάνω.
Τα λουλούδια που μυρίζουν
άλλοι για να με γλυκάνουν,
στου Ιούλη τα νυχτέρια,
τα φεγγάρια μου να φτάνουν.
Μα εγώ ζητούσα έναν
τον Απρίλη μου τον ψεύτη
και τα λόγια που με δέναν,
της καρδούλας μου τον κλέφτη
