Το παιδί γιατί το τυραννάς, κι ούτε μια σταλιά δε το πονάς,
πας να το τρελάνεις δηλαδή, το ‘φαγες κακούργα το παιδί,
πας να το τρελάνεις δηλαδή, το ‘φαγες κακούργα το παιδί.
Όλο το πειράζεις, το γελάς, πράσινο χαβιάρι το πουλάς
κι άσπρη μέρα πια δεν έχει δει, το ‘φαγες κακούργα το παιδί
κι άσπρη μέρα πια δεν έχει δει, το ‘φαγες κακούργα το παιδί.
Έχασε για σένα τη δουλειά και τραβάει ο δόλιος τα μαλλιά,
πούλησε και ρούχα και τσαρδί, το ‘φαγες κακούργα το παιδί,
πούλησε και ρούχα και τσαρδί, το ‘φαγες κακούργα το παιδί.
Τώρα σαν αλήτης τριγυρνά κι όποιος τον τρακάρει τον πονά,
βάσανα από σένα έχει δει, το ‘φαγες κακούργα το παιδί,
βάσανα από σένα έχει δει, το ‘φαγες κακούργα το παιδί.
