Στις χαρτούδες και στις γύφτισσες γυρνώ
για να μάθω που γυρίζεις και τι κάνεις,
στην καρδιά μου, τώρα, μου `βαλες στοιχειό,
με τα κόλπα σου αυτά θα με πεθάνεις,
στην καρδιά μου, τώρα, μου `βαλες στοιχειό,
με τα κόλπα σου αυτά θα με πεθάνεις.
Εγώ που ‘μουνα ελεύθερο πουλί
και δεν ίδρωνε τ’ αυτί μου για καμία,
πώς κατάφερες να σ’ αγαπώ πολύ
κι ας μου έδειξες μεγάλη αχαριστία,
πώς κατάφερες να σ’ αγαπώ πολύ
κι ας μου έδειξες μεγάλη αχαριστία.
Εγώ πήρα, τώρα, δρόμους και στενά
και ρωτώ τις καφετζούδες να μου πούνε,
το φλιτζάνι μου για σε τι μαρτυρά
κι όλοι οι φίλοι για κορόιδο με περνούνε,
το φλιτζάνι μου για σε τι μαρτυρά
κι όλοι οι φίλοι για κορόιδο με περνούνε.
