Με μια μου λέξη, ξαφνικά,
χαμήλωσες το βλέμμα,
με μια σου λέξη έγινε
όλη η αλήθεια ψέμα,
τη μια στιγμή μου έλεγες φως
την άλληνε σκοτάδι,
πες μου πως γίναν όλα αυτά
μέσα στο ίδιο βράδυ.
Το καλό απ’ το κακό απέχει ένα γράμμα,
έχει δάκρυ από χαρά και δάκρυ από κλάμα,
το καλό απ’ το κακό απέχει ένα γράμμα.
Μ’ ένα σου γέλιο μ’ έκανες
πρώτη φορά να κλάψω
κι ό,τι αγαπούσα μέχρι χτες
να θέλω να το κάψω,
πες μου στ’ αλήθεια αν μ’ αγαπάς
κι όχι άλλο ένα `’ίσως”
μη γίνει κι η αγάπη μας
από αγάπη μίσος.
Το καλό απ’ το κακό απέχει ένα γράμμα,
έχει δάκρυ από χαρά και δάκρυ από κλάμα,
το καλό απ’ το κακό απέχει ένα γράμμα.
