Μεσάνυχτα, πώς σ’ αγαπώ
στα ιδρωμένα μου σεντόνια
δεν κοιμάμαι
μεσάνυχτα και σαν Θεό
αυτή την ώρα σε λατρεύω,
σε φοβάμαι,
μεσάνυχτα και σαν Θεό
αυτή την ώρα σε λατρεύω,
σε φοβάμαι.
Κι είμαι μόνο ένα δάκρυ
που σταμάτησε στην άκρη
στων ματιών σου τη σιωπή
κι είμαι μόνο ένα κέρμα
που σταμάτησε στο τέρμα
της δικής σου διαδρομής.
Μεσάνυχτα, πώς σ’ αγαπώ
στην αγκαλιά σου σαν ποτάμι
ξεχειλίζω
μες στο ζεστό σου το κορμί
καρδιοχτυπώ λες και το τέλος μου
στο τέλος σου αγγίζω,
μες στο ζεστό σου το κορμί
καρδιοχτυπώ λες και το τέλος μου
στο τέλος σου αγγίζω.
Κι είμαι μόνο ένα δάκρυ
που σταμάτησε στην άκρη
στων ματιών σου τη σιωπή
κι είμαι μόνο ένα κέρμα
που σταμάτησε στο τέρμα
της δικής σου διαδρομής.
