Ένα κομμάτι ουρανό για συντροφιά,
με μια κορδέλα το τραβούσε σαν μπαλόνι.
Και πάνω εκεί είδα το όνειρο ν’ απλώνει
σαν συννεφιά.
Από μακριά ακόμα έρχεται σινιάλο.
Τα πιο φτηνά κουρέλια μου θα βάλω
για τη γιορτή.
Ήταν το στόμα της στυφό κι όμως γλυκό.
Το κάθε ψέμα που με κούρασε κεντούσε.
Και λες το χάραμα στα χέρια της κρατούσε
σαν φυλαχτό.
Από μακριά ακόμα έρχεται σινιάλο.
Τα πιο φτηνά κουρέλια μου θα βάλω
για τη γιορτή.
Έτσι κορίτσι ξέμεινε μιας άλλης εποχής,
χωρίς να νιώσει τη γλυκιά γεύση της αμαρτίας.
Κι ήταν τα μάτια της τα φώτα μιας πορείας,
τόσο μικρής.
Από μακριά ακόμα έρχεται σινιάλο.
Τα πιο φτηνά κουρέλια της θα βάλω
για τη γιορτή.
