Μη με παραξηγήσετε
τον πόνο μου σας λέγω
το λάθος μου αισθάνομαι
και μέρα νύχτα κλαίγω.
Κάποια κακούργα βρέθηκε
για να με ξεφτιλίσει
μες στης Αθήνας τα στενά
δεν πρέπει πια να ζήσει.
Ήταν κακούργα κι άπιστη
ψεύτρα και με γελούσε
πάντα ελπίδα μου `δινε
ότι με αγαπούσε.
Εγώ την λάτρευα πιστά
και τηνε αγαπούσα
και πάντοτε με δάκρυα
το μέλλον της ζητούσα.