Σκοτεινή, θλιμμένη και μαύρη βραδιά
έγινε η χρυσή μου καρδιά,
σαν μου είπες σε παίρνουν μακριά
του βοριά τα πικρά φτερά.
Στης γης, όταν φύγεις, στην άλλη την άκρη
τον κόσμο θα πνίξει το μαύρο μου δάκρυ.
Στα δυο σου τα χείλη το βλέπω γραμμένο
το μαύρο μου τέλος και το πεπρωμένο.
Σκοτεινή, θλιμμένη και μαύρη βραδιά
έγινε η χρυσή μου καρδιά,
σαν μου είπες σε παίρνουν μακριά
του βοριά τα πικρά φτερά.
Τις μπόρες ποτέ δε φοβόμουν κοντά σου
γιατί είχα λιμάνι μου την αγκαλιά σου.
Μα τώρα στα χείλη σου βλέπω γραμμένο
το μαύρο μου τέλος και το πεπρωμένο.
Σκοτεινή, θλιμμένη και μαύρη βραδιά
έγινε η χρυσή μου καρδιά,
σαν μου είπες σε παίρνουν μακριά
του βοριά τα πικρά φτερά.
