Το μερακλίδικο πουλί
ποτέ φωλιά δεν κάνει
μον’ έτσι βασανίζεται
ωσότου ν’ αποθάνει
Έλα έλα, πέρδικα μου
να σου δείξω τη φωλιά μου
Το μερακλίδικο πουλί
ποτέ του δε φωλεύει
Κοιτάσσει όπου βραδιαστεί
κι ωστόσο ο ήλιος φεύγει
Τα μαλλιά σου ρίχ’ τα πλώρα
σαν τ’ αστράλια τα μαγκιόρα
Έλα να σε δω να γιάνω
πριχού πέσω και πεθάνω
