Κάποιες βραδιές
φεύγω απ’ το σπίτι αθόρυβα
σιωπηλά, σαν να χόρευα
για να μην τους ξυπνήσω
Κλείνω την πόρτα σιγά,
απαλά μ’ ένα φίλημα
Σιγουριά μα και δίλημμα
Να χαθώ ή να γυρίσω
Κι όσα έχω πει στη σιωπή
Τα σκορπάω ελεύθερη
Να κρυφτώ ασφαλής
στη ζωή μου τη δεύτερη
Τρέχω πάλι κοντά σου
Έχω πια τ’ όνομα σου
Όσα είμαι ανταλλάζω
Με όσα νιώθω τ’ αλλάζω
Τρέχω πάντα κοντά σου
Όσα έχω δικά σου
Φεύγω κι όταν γυρίζω
Άλλο φως δε γνωρίζω
Απ’ το μέσα μου Φως
Κυκλοφορώ σ’ άδειους δρόμους
στους άλλους ανάμεσα
Λόγια ντόμπρα και άμεσα
Φανερή επιθυμία
Κλείνω το φως, και ξανά
στο σκοτάδι γεννήθηκα
Τη ζωή μου αρνήθηκα
Τρεις φορές κι άλλη μια
