Με τις αλήθειες σου μισές,
τον κόσμο άνοιξες στα δυό
Τον άγγελο και το θεριό,
είχες κρυμμένα σε μια λέξη
Με το κεράκι μου σβηστό,
λέω να εξαφανιστώ
Να δεις πως βγάζουνε φτερά,
όσοι δε βρήκαν μια καρδιά
Να τους γιατρέψει
Το μήλο σου το δάγκωσα
κι είδα στα χείλη αίμα
Και πως μπορούνε δυό κορμιά,
με μιας να γίνουν ένα
Και πως μπορούνε δυό κορμιά,
με μιας να γίνουν ένα
Με μια ανάσα θέρισες,
το μεστωμένο μου καρπό
Ήθελες να ξανακοπώ,
εκεί που μ’ έχεις σημαδέψει
Με το κεράκι μου σβηστό,
θα βγω στο δρόμο το γνωστό
Εκεί που πια δε θα φανείς,
κι ούτε εσύ, ούτε κανείς
Θα με γυρέψει
Το μήλο σου το δάγκωσα
κι είδα στα χείλη αίμα
Και πως μπορούνε δυό κορμιά,
με μιας να γίνουν ένα
Και πως μπορούνε δυό κορμιά,
με μιας να γίνουν ένα
Το μήλο σου το δάγκωσα
κι είδα στα χείλη αίμα
Και πως μπορούνε δυό κορμιά,
με μιας να γίνουν ένα
Και πως μπορούνε δυό κορμιά,
με μιας να γίνουν ένα
