Σε τόπους π’ ανταμώναμε
αν τύχει και περάσω
θαρρώ πως μου ‘πεσε φιλί
και σκύφτω να το πιάσω
Έβγα να σε ιδώ
να παρηγορηθώ
Ένας μονάχα άνθρωπος
αλήθεια δεν ξεθάβει
δυο θέλει, ένας να την πει
κι άλλος να καταλάβει
Πρόβαλε να δεις
καρδιά που τυρρανείς
Το μονοπάτι της ζωής
σ’ ένα γκρεμό τελειώνει
κι απού ‘χει στην ψυχή φτερά
τ’ ανοίγει και γλιτώνει
Έλα ταίρι μου
και πιάσ’ το χέρι μου