Στο τζαμί στο παράθυρο
με κόκκινη μπογιά
ζωγράφισα αγάπη μου
μια κόκκινη καρδιά
κι έναν αλήτη έρωτα
με τ’ άσπρα του φτερά
να ρίχνει με το βέλος του
βελάκια φλογερά
Εσ’ είσαι το μοντέλο μου
το χρώμα στο πινέλο μου
κι η έμπνευση μου όλη
σ’ αυτή τη γκρίζα πόλη
Κι απάνω στην ταράτσα μου
ζωγράφισα πουλιά
δυο καναρίνια κίτρινα
σε μια χρυσή φωλιά
και έναν ήλιο κόκκινο
με άσπρες πινελιές
να ρίχνει τις αχτίνες του
στις φτωχογειτονιές
Και έξω στο μπαλκόνι μου
για βάλε με το νου
ζωγράφισα αγάπη μου,
τους κήπους τ’ουρανού
κι ένα φεγγάρι κίτρινο
με πράσινα γυαλιά
να κάθεται ακίνητο
στα μαύρα σου μαλλιά.
