Σαν ακούσεις τις καμπάνες
να χτυπάνε λυπητερά
κλάψε τότε μοναχή σου,
να σπαράξει η ψυχή σου.
το παιδί που τυραννούσες
δε θα δεις άλλη φορά.
Τα πικρά σου τα μαντάτα
σαν ακούσεις τα θλιβερά
μια για πάντα θα με χάσεις
κρύα πέτρα θ’ αγκαλιάσεις.
το παιδί που τυραννούσες
δε θα δεις άλλη φορά.
Ήσουν τύραννος για μένα
όλο πίκρα και συμφορά,
τώρα φεύγω και σ’ αφήνω
την ψυχή στο Χάρο δίνω.
το παιδί που τυραννούσες
δε θα δεις άλλη φορά.
