Να σβήσω τα κεριά
να μου πουν χρόνια πολλά, ατέλειωτες ευχές
κι εσύ δίπλα μου γελάς
μυαλό που κουβαλάς σ’ αρέσει που γερνάς.
Τι λάθος που είναι η άνθρωποι.
Γιορτάζουνε το γήρας
με τούρτες ανά χείρας τελείως ειρωνικά
το άγγιγμα της μοίρας
πολλά ποτήρια μπύρας θα πιω
για να χορέψω στο πανηγύρι.
Ναι μεγάλωσα κι εχθές
στον άνεμο οι γιορτές ξανά θα σκορπιστούν
να φύγουν, να χαθούν
δεν τις αντέχω πια, στον Άδη να κρυφτούν.
