Το πιάνο στη γωνιά να παίζει νότες,
τραγούδια για μι’ αγάπη ξεχασμένη,
θυμάμαι, σαν σε όνειρο, μου το `πες,
η αγάπη, μάτια μου, πως δεν πεθαίνει.
Θυμάμαι, όταν βγαίναμε παρέα,
θυμάμαι, με κρατούσες αγκαλιά,
θυμάμαι, το φεγγάρι να στεγνώνει,
τις νύχτες, τα βρεμένα σου μαλλιά,
θυμάμαι, όταν βγαίναμε παρέα,
θυμάμαι, με κρατούσες αγκαλιά.
Το πιάνο στη γωνιά τώρα σωπαίνει,
εκείνη έχει φύγει πια για πάντα,
μα κάποια μελωδία, μια μπαλάντα,
το νου και την ψυχή μου ανασταίνει.
Θυμάμαι, όταν βγαίναμε παρέα,
θυμάμαι, με κρατούσες αγκαλιά,
θυμάμαι, το φεγγάρι να στεγνώνει,
τις νύχτες, τα βρεμένα σου μαλλιά,
θυμάμαι, όταν βγαίναμε παρέα,
θυμάμαι, με κρατούσες αγκαλιά.
