Σαν το σαρά- σαν το σαράκι φύτρωσες
στα στήθια τα- στα στήθια τα δικά μου
και μου δαγκώνεις την καρδιά
και τρως τα σωθικά μου.
Γεια σου, κυρά μου, γεια σου,
και όσα φαρμάκια με κερνάς,
τα πίνω στην υγειά σου,
γεια σου, κυρά μου, γεια σου.
Για σένα ζω, για σένα ζω και σέρνομαι
με την ψυχή, με την ψυχή στο στόμα
και λιώνει το κορμάκι μου
πριν μπει στο μαύρο χώμα.
Γεια σου, κυρά μου, γεια σου,
και όσα φαρμάκια με κερνάς,
τα πίνω στην υγειά σου,
γεια σου, κυρά μου, γεια σου.
Σαν κεραυνοί, σαν κεραυνοί με χτύπησαν
τα δυο σου μα- τα δυο σου μαύρα μάτια
και την καρδιά που σου ‘δωσα,
την έκανες κομμάτια.
Γεια σου, κυρά μου, γεια σου,
και όσα φαρμάκια με κερνάς,
τα πίνω στην υγειά σου,
γεια σου, κυρά μου, γεια σου.
