Έχω μάθει να βλέπω τριγύρω
συντρίμια και σκόνη
παίρνω πάντα το δρόμο που θέλω
και ας βγει σε γκρεμό
έχω μάθει εμένα η νύχτα να μη με πληγώνει
μα είναι κάτι που απόψε με κάνει
και μελαγχολώ.
Είναι το συναίσθημα αυτό
ότι πάντα η αγάπη πεθαίνει
κάνει μια βουτιά στο κενό
και μετά νικητές και χαμένοι
είναι που δεν είσαι εδώ
ούτε φίλος μου ούτε εχθρός μου
όλα ένας κύκλος που ζω
και δεν ήσουν εξαίρεση φως μου.
Έχω μάθει για όσα έχω κάνει
να μη μετανιώνω
να πηγαίνω στο λάθος που θέλει
να κάνει η ψυχή
δε με νοιάζει που ο χρόνος θυμώνει
και εγώ μεγαλώνω
ένα μόνο βαθιά με τρομάζει
με μελαγχολεί.
Είναι το συναίσθημα αυτό
ότι πάντα η αγάπη πεθαίνει
κάνει μια βουτιά στο κενό
και μετά νικητές και χαμένοι
είναι που δεν είσαι εδώ
ούτε φίλος μου ούτε εχθρός μου
όλα ένας κύκλος που ζω
και δεν ήσουν εξαίρεση φως μου
