Το τελευταίο δειλινό
στου δρόμου την διχάλα
ήταν ο πόνος μας βουνό
το δάκρυ μας ψιχάλα.
Και τη στιγμή του χωρισμού
τα λόγια του αποχωρισμού
όπως τα βόλια τ’ άκαρδα
μας βρήκανε κατάκαρδα.
Αμίλητοι σταθήκαμε
και βλέπαμε την δύση
τι χάσαμε σκεφτήκαμε
και τι είχαμε κερδίσει.
