Μετά του ήλιου τη δύση ο γέρος,
στα χέρια δεμένες οι έξι χορδές,
γαλάζια τα μάτια του, κάτασπρα τα μαλλιά του,
παιδί η καρδιά του, πουλί πασχαλιά,
πάντα γελά σαν τραγουδά.
Χλωμό το φεγγάρι κάθε βράδυ,
βγαίνει δειλά, ευγενικά,
αργά στα βράχια πάνω ο γέρος
παίζει απ’ τα τραγούδια,
απ’ τα τραγούδια τα παλιά,
τα ξεχασμένα, τα θλιβερά.
