Ένα κορμί, που όλο ζητά,
κι ο νους, που δεν ισιώνει,
μ’ έχουνε κάνει ναυαγό,
μάρτυρα και τελώνι.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
Η μέθη το ’να μου κουπί
κι ο έρωτας το άλλο.
Λάμνω και βρίζω και γελώ,
νιώθω σωστός και σφάλλω.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
Διώξε μου τ’ ανομήματα,
της λήθης μικρανέμι,
και θα σου χτίσω εκκλησιά
στου κύματος τη χαίτη.
Ω! Είναι θάλασσα ο πόνος
κι οι χαρές νησιά.
Σαν έρμαιο γυρίζω με το ζητιανόξυλό μου
ψάχνοντας στεριά.
Λέγε με Ισμαήλ και Ιωνά και Οδυσσέα.
Ψάχνω για στεριά.
