Με την ζωή αυτή που ζω
με πνίγει δάκρυ και καημός
και μαραζώνει κάθε μέρα
η καρδιά μου.
Πικρό μαρτύριο και δηλητήριο
να σ’ αγαπώ
κι εσύ να είσαι μακριά μου.
Τον πόνο που ‘χω στην καρδιά
κανείς δεν τον γιατρεύει πια,
καταδικάστηκα το λέω πικραμένα.
Ό,τι αγάπησα κι ό,τι ανάθρεψα
τα πήρε ο άνεμος
και φύγαν από μένα.
Πικρό μαρτύριο και δηλητήριο
να σ’ αγαπώ
κι εσύ να είσαι μακριά μου
