Εξεβαρέθηκα τηνε Χριστέ μου
ετούτηνε τη στράτα Κύριέ μου.
Άχαρή πού `ναι η ζωή καλέ μου
βασιλικέ τσι γλάστρας Μίχαλέ μου
πηγαίνω και καθήζω κανακάρη μου
στο γιασεμί που κάθηζες κλωνάρι μου
και βάνω το γαμπά σου καντιφέ μου
και σ’ ανημένω ήμπα `ρθεις υγιέ μου.
Πρώτη Δεκέμπρη εχάθηκε παιδί μου
το άμοιρο Γιαννιό μας γιασεμί μου
Στσί δύο του Φλεβάρη αγαπημένε μου
έχασα εγώ κι εσένα διαλεμένε μου
περάσανε δυο χρόνια Μιχαλιό μου
κι έφυγε κι ο μπαμπάς σου αμοιρό μου
Θε μου κι εξεβαρέθηκα Χριστέ μου
ετούτηνε τη στράτα Κύριε μου
θε μπου να γύρω μάθια μου στολή μου
ήμπα σε συναντήσω ευγενή μου
ένα γαϊτάνι του γαμπά υγιέ μου
έκεια σας σε μονιάζω καντιφέ μου
κάθομαι και πλέκω μοναχεου
πέντε πλοκάμια του κόσμου παιδί μου
και πλέκω εγώ τη πρίκα γιασεμί μου
και μόνο μέσα στ’όνειρο υγιέ μου
έκεια σας σε μονιάζω κατιφέ μου
έκεια το κάνω ρόδο μου στολή μου
στ’ όνειρο το ταξίδι γιασεμί μου.
Ένα κερί αυτούμενο χαρά μου
εκράτου κι έσβησε ερωντά μου
φίδια κι αγκάθια στέκουνε καλέ μου
και πώς να περπατήσω διαλεχτέ μου
ξυπόλητη και μοναχή χαρά μου
όφου και που να γύρω έρωντά μου.
