Sen artιk unuttun belki ben hala o deli
Gel yüz yιl geçti gönlüm ama bahar tazesi
Ne sana yakιnιm anla ne senden çok uzak
Ah sevgili durma mavi mektuplarι yak
Στις ανηφόρες του ουρανού θέλει πολύ κουράγιο
να βρεις μιαν αδερφή ψυχή και να ανταμώσεις άγιο.
Να κάνεις σάλτο στις φωτιές να μη σε καψαλίζουν,
να καις τις αμαρτίες σου, να μη σε βασανίζουν.
Ψηλά στις χώρες του ουρανού δε θέλει διαβατήριο
δεν έχει, σύνορα, σταθμούς δρόμους του γυρισμού.
Έχει ερημιές που ήταν πηγές, φλόγες που γίναν πάγοι,
έχει σπηλιές που τις φυλάν μάγοι του πειρασμού.
Gel ay yansιn günes, tutulsun derdime çare
Yan as, k ates, i pare pare gönlüm avare
Mevsimler aglιyor canιm günler elemde
Sιzι sarar içimi rüyalarda bile
Στα ερημοκλήσια του ουρανού χαράξανε σημάδι
όσοι δε χόρτασαν ψωμί κι όσοι δεν πήραν χάδι.
Μες σε λημέρια μυστικά οι φίλοι αγρυπνούνε
για όσους ξέρουν να πονούν για όσους δεν ξεχνούν.
Sen artιk unuttun belki ben hala o deli
Gel yüz yιl geçti gönlüm ama bahar tazesi
Ne sana yakinim anla ne senden çok uzak
Ah sevgili durma mavi mektuplarι yak
Gel ay yansin günes tutulsun derdime çare
Yan as, k ates, i pare pare gönlüm avare
Mevsimler aglιyor canιm günler elemde
Sιzι sarar içimi rüyalarda bile
Φυλάνε το άχραντο φιλί το αμάραντο τραγούδι
το πάθος το αστείρευτο το άπιαστο πουλί.
Σαράντα χρόνια στο κουπί πενήντα στο καρτέρι
για να αξιωθούν αντίδωρο κι αρχάγγελου φωνή.
Ο τούρκικος στίχος στα ελληνικά:
(Ίσως να `χεις πια ξεχάσει
πως είμαι ακόμη τρελή για σένα
έλα, πέρασαν τα χρόνια
μα η καρδιά μου έχει τη φρεσκάδα της άνοιξης.
Θυμήσου δεν είμαι ούτε δίπλα σου
ούτε πολύ μακριά σου
αχ αγαπημένε μην πεισμώνεις, κάψε τα γαλάζια γράμματα.
Ίσως να έχουμε πια ξεχάσει ο ένας τον άλλον
έλα, πέρασαν τα χρόνια μα η καρδιά μου
έχει τη φρεσκάδα της άνοιξης.
Φέξε φεγγάρι, κρύψου ήλιε,
σώσε με από το ντέρτι μου
ας καίγεται η φωτιά του έρωτα λίγο λίγο
η καρδιά μου είναι αλήτισσα.
Κλαίνε οι εποχές, ψυχή μου, οι μέρες είναι γεμάτες λύπη
ο πόνος αγκαλιάζει το είναι μου, μέχρι και τον κόσμο των ονείρων.
