Σταμάτησα τη σκέψη
και μου `ρθε μία λέξη,
σαν κόμπος στο λαιμό.
Την έβαλα στα χείλη,
στου έρωτα το δείλι,
την κράτησα στα μάτια,
να ξέρεις, σ’ αγαπώ.
Την κράτησα στα μάτια,
να ξέρεις, σ’ αγαπώ.
Έχει η αγάπη βάρος,
θέλει περίσσιο θάρρος,
να την καταδεχτείς.
Του έρωτα τα δώρα
ζητάς αυτή την ώρα,
μα θα ζητήσεις πάλι,
ξανά ν’ αγαπηθείς.
Μα θα ζητήσεις πάλι,
ξανά ν’ αγαπηθείς.
Εκεί, μακριά που είσαι,
τα όνειρά μου σβήσε,
μα κράτα μυστικό.
Το πρώτο βράδυ, εκείνο
που μου `πες “δεν σ’ αφήνω
στης λησμονιάς τη χώρα,
να `χεις για φυλαχτό”.
Στης λησμονιάς τη χώρα,
να `χεις για φυλαχτό.
