Στενό κρεβάτι ξέστρωτο
καρφιά μόνο κερνάει
καρφιά που τα ‘μαθε από πριν
πριν μάθει ν’ αγαπάει
Κι αν νιώθεις πως σε ξέχασαν
εγώ θα περιμένω
να περπατάς ν’ ανθίζουνε
οι δρόμοι που πηγαίνω
Του κόσμου όλου οι προσευχές
σ’ όλης της γης τα πλάτη
πιάσανε και βρεθήκαμε
και το ‘παμε αγάπη
Μην τάζεις το άγριο χάραμα
σου το ‘πα πως δεν πιάνει
μπλέξαμε χέρια και ζωή
γεμίσαμε και φτάνει
Στενό κρεβάτι ξάγρυπνο
και παραπονεμένο
τα λόγια που δε μίλησες
αυτά καταλαβαίνω
Άλλαξε ο αέρας δρόσισε
άλλαξα όταν μπήκες
και το σκοτάδι γλύκανε
“καρδιά μου” όταν είπες
