Ανοίγει η σιδεριά
στου κόσμου τη μεριά
τα χρόνια μου της φυλακής
στα δάχτυλα μετράω
απ’ άλλο κόσμο έρχομαι
και να ’ξερα πού πάω
Ετούτο το κορμί πού να τ’ αφήσω
δυο χέρια να τ’ αγγίξουνε ζεστά
του κόσμου τα παράθυρα κλειστά
ποια πόρτα να χτυπήσω
Τραβάς ένα σουγιά
και κόσμε άντε γεια
Για μια γυναίκα έπαιξα
τα χρόνια μου στα ζάρια
και έχασα και πλήρωσα
χωρίς πολλά παζάρια
