Τον έχουν δει να τριγυρνά
στου λιμανιού τα σκοτεινά
κάθε χειμώνα
αν ζει ο Αλέξανδρος ρωτά
κι αν ταξιδεύει στ `ανοιχτά
η έρημη γοργόνα
Έχει τα μάτια χαμηλά
και ξέρει να σιγομιλά
με τα ζουμπούλια
Σ’ αυτό το βλέμμα το βαθύ
έχουν πολλές φορές χαθεί
θαλασσοπούλια
Σκύβει στην άμμο και γροικά
της θάλασσας τα μυστικά
κι οι σφουγγαράδες τον ρωτούν
να δέσουν ή να ξανοιχτούν
Στα μάρμαρα του βασιλιά
και στης γοργόνας την ποδιά
αποκοιμάται
Είναι του λιμανιού ο γιος
δεν έχει σπίτι, ούτε βιος
μην τον ξυπνάτε
