Του μικρού Φλεβάρη κάμαρα φτωχή
κι ο καημός να στάζει από το ταβάνι
σκέτο μοιρολόι μια γριά βροχή
και οι τέσσερις μας στο ντιβάνι.
Δεν είχαμε ψωμί μα είχαμε τραγούδι
εσόλιαζε ο πατέρας τον καιρό
και δίχως αφορμή γεννιόταν το λουλούδι
στις γλάστρες, στα περβάζια στο νερό.
Του μικρού Φλεβάρη κάτασπρη αυλή
κι η κληματαριά γεμάτη από χιόνι
μα στο γκρεμισμένο σπίτι του Παυλή
πέταγε το πρώτο χελιδόνι.
