Σαν σε βλέπω τι παθαίνω, δεν μπορώ να σου το ειπώ,
Τουρκοπούλα μου, λιώνω, πεθαίνω, Τουρκοπούλα μου, για σε πονώ.
Για τα μάτια σου, κυρά μου, τα φρυδάκια σου τα δυο,
δεν μπορώ, χανούμισσα μου, σκλάβο σου θε να γινώ.
Της αγάπης το βοτάνι, αααα, έλα Τούρκα, δώστο, μην αργείς,
με τα κόκκινα χειλάκια σου, αχ, πες μου Τουρκοπούλα μου,
πες μου πως κι εσύ για με πονείς,
με τα κόκκινα χειλάκια σου, αχ, πες μου Τουρκοπούλα μου,
πες μου πως κι εσύ για με πονείς.
Αχ, σεβντά που μου ανάβεις μεσ’ στο στήθος μου τρανό
και τη δόλια καρδιά μου μου κάβεις, Τουρκοπούλα μου, για σε πονώ.
Μου ‘χεις σκλάβο την ψυχή μου, δεν μπορώ, θα τρελαθώ
κι ως την ύστερνη πνοή μου, Τουρκοπούλα μου, θα σ’αγαπώ.
Της αγάπης το βοτάνι, αααα, έλα Τούρκα, δώστο, μην αργείς,
με τα κόκκινα χειλάκια σου, αχ, πες μου Τουρκοπούλα μου,
πες μου πως κι εσύ για με πονείς,
με τα κόκκινα χειλάκια σου, αχ, πες μου Τουρκοπούλα μου,
πες μου πως κι εσύ για με πονείς.
