Τραγουδώ και τα λόγια μου πάνε,
φτάνουν ως τον ουρανό
σαν τσιγγάνικος ήχος
σε παλιό γραμμόφωνο.
Άκου και μη μιλάς, η κιθάρα στενάζει απόψε,
άκου και μη μιλάς, στο τραγούδι μου νόημα δώσε,
τον καημό και τον πόνο μου νιώσε,
άκου και μη μιλάς, άκου και μη μιλάς.
Τραγουδώ και τα χείλη μου σπάνε
μες στο γκρίζο δειλινό
και με παίρνει στη νύχτα
το πικρό παράπονο.
Άκου και μη μιλάς, η κιθάρα στενάζει απόψε,
άκου και μη μιλάς, στο τραγούδι μου νόημα δώσε,
τον καημό και τον πόνο μου νιώσε,
άκου και μη μιλάς, άκου και μη μιλάς.
